envelope-oenvelopebookscartsearchmenu

Breve apostólico de la beatificación de Álvaro del Portillo

Litterae Apostolicae

Venerabili Dei Servo ALVARO DEL PORTILLO Y DIEZ DE SOLLANO, Episcopo tit. Vitensi, Praelato Praelaturae Sanctae Crucis et Operis Dei, Beatorum honores decernuntur.

FRANCISCUS PP.

Ad perpetuam rei memoriam.

“Regnare Christum volumus!”. Brevis haec sententia, quam Venerabilis Dei Servus Alvarus del Portillo ex ore Sancti Iosephmariae acceperat quamque lemma voluit episcopalis sui stemmatis fieri, desiderium eius ardentissimum patefacit: percupiebat enim ipse ut Dominus noster in summitate collocaretur cunctarum humanarum navitatum per sanctificationem laboris operisque cuiusque diei.

Ecclesia germen et initium constituit Regni Christi in terris (cfr Conc. Oecum. Vat. II, Const. dogm. de Ecclesia Lumen Gentium, n. 5), cuius plenitudo effecta erit solummodo cum dies Domini advenerit. Propterea, verba repetens “regnare Christum volumus!”, Venerabilis Dei Servus Alvarus del Portillo suam declarabat voluntatem enixe contendendi ad Ecclesiam aedificandam super firmam petram Romani Pontificis, Petri Successoris, qui est “supremus omnium christifidelium pastor et doctor” (ibid., n. 25), quaerens in vita sua ad effectum deducere verba quae ab Operis Dei Conditore didicerat: “Omnes cum Petro ad Iesum per Mariam!”.

Alvarus del Portillo, tertius ex octo filiis, natus est Matriti in Hispania ab honestis vereque christianis coniugibus Raimundo et Clementina die XI mensis Martii anno MCMXIV. Titulum obtinuit academicum Adiutoris Operum Publicorum necnon gradum doctoris in Re Machinaria Civili, in Philosophia (sectione historica) et in Iure Canonico. Die VII mensis Iulii anno MCMXXXV Operi Dei sese adscripsit, cupiens plane vivere christianam vocationem per sanctificationem sui laboris professionalis suorumque quotidianorum officiorum, simul quaerens collegas et alios multos ad Deum attrahere.

Confestim Sanctus Iosephmaria hunc habuit Dei Servum utpote studiosissimum collaboratorem suum in rebus Operis Dei curandis eiusque propagatione quadraginta fere per annos. Die XXV mensis Iunii anno MCMXLIV sacerdotalem recepit ordinationem. Anno vero MCMXLVI Romae consedit. Elucet quoque Venerabilis Servi Dei servitium erga Ecclesiam in alacri eius navitate in munera obeunda sibi ab Apostolica Sede commissa, officium nempe Consultoris Romanae Curiae Dicasteriorum, praesertim vero ob suam actuosam participationem in Concilii Vaticani II laboribus. Die XV mensis Septembris anno MCMLXXV nominatus est primus Sancti Iosephmariae successor. Die autem XXVIII mensis Novembris anno MCMLXXXII sanctus Ioannes Paulus II erexit Opus Dei in Praelaturam personalem, christifideles laicos et sacerdotes saeculares complectentem, atque Venerabilem Servum Dei Alvarum del Portillo, primum huius ecclesiasticae circumscriptionis Praelatum nominavit. Die VII mensis Decembris anno MCMXC constitutus Episcopus titulo Vitensis, die VI mensis Ianuari anno MCMXCI episcopalem ordinationem accepit in Basilica Vaticana Sancti Petri per eiusdem Sancti Pontificis manuum impositionem.

Hic Servus Dei bonus ac fidelis pie obiit diluculo die XXIII mensis Martii anno MCMXCIV, paucis horis post reditum suum a peregrinatione in Terram Sanctam, ubi visitaverat loca in quibus Dominus Iesus his in terris moratus est. Illo ipso die Sanctus Ioannes Paulus II ante eius corpus oravit, in ecclesia praelatitia Sanctae Mariae de Pace positum.

Sanctitatis fama Venerabilis Dei Servi Alvari del Portillo, iam late diffusa eo adhuc vivente, post mortem omnes per orbis terras dilata est. Anno MMIV, Venerabiles Fratres Nostri Camillus S.R.E. Cardinalis Ruini, Urbis Vicarius, atque Xaverius Echevarría, Episcopus titularis Cilibiensis, Operis Dei Praelatus, duos inchoaverunt processus, utrumque principalem, apud Tribunalia Vicariatus Urbis et Praelaturae Operis Dei super vita, virtutibus et fama sanctitatis Servi Dei. Approbata utriusque processus iuridica validitate per Decretum Congregationis de Causis Sanctorum, Congressus Peculiaris Consultorum Theologorum prospero cum exitu factus est die X mensis Februarii anno MMXII de Venerabilis Servi Dei exercitio heroico virtutum de eiusque fama sanctitatis, de quibus sententiam protulerunt faventem etiam Purpurati Patres et Episcopi, in Sessione Ordinaria die V mensis Iunii anno MMXII congregati. Praedecessor Noster Benedictus XVI Decretum de his rebus promulgari iussit die XXVIII mensis Iunii anno MMXII.

Annis vero MMVIII et MMIX instructus est processus apud Curiam archidioecesanam Sancti Iacobi in Chile circa miram, ut dicitur, pueri sanationem, intercessioni Servi Dei tributam annoque MMIII factam. Rite peractis omnibus iure statutis, Coetus medicorum Dicasterii, in congressione die XVIII mensis Octobris anno MMXII habita, hanc sanationem inexplicabilem declaravit secundum hodiernam scientiam medicam. Die XV mensis Decembris anno MMXII Congressus Peculiaris Consultorum Theologorum hanc declaravit sanationem divinitus patratam adque Servi Dei intercessionem attribuendam; quod responsum affirmativum etiam Patres Cardinales et Episcopi protulerunt in Sessione Ordinaria die IV mensis Iunii anno MMXIII habita. Quamobrem Nos die V mensis Iulii anno MMXIII mandavimus ut Congregatio de Causis Sanctorum Decretum de miraculo evulgaret atque statuimus ut beatificationis ritus die XXVII mensis Septembris anno MMXIV Matriti celebraretur.

Hodie igitur, in praedicta urbe, de mandato Nostro Venerabilis Frater Noster Angelus S.R.E. Cardinalis Amato, Praefectus Congregationis de Causis Sanctorum, textum Litterarum Apostolicarum legit, quibus Nos Venerabilem Dei Servum Alvarum del Portillo y Diez de Sollano in Beatorum numerum adscribimus:

Nos, vota Fratrum Nostrorum Augustini S.R.E. Cardinalis Vallini, Nostri Vicarii Generalis pro Romana dioecesi, Xaverii Echevarría Rodríguez, Episcopi titulo Cilibiensis, Praelaturae personalis Sanctae Crucis et Operis Dei Praelati, necnon plurimorum aliorum Fratrum in Episcopatu multorumque christifidelium explentes, de Congregationis de Causis Sanctorum consulto, auctoritate Nostra Apostolica facultatem facimus ut Venerabilis Servus Dei Alvarus del Portillo y Diez de Sollano, episcopus, Praelaturae Sanctae Crucis et Operis Dei Praelatus, Pastor secundum cor Iesu, Ecclesiae assiduus minister, Beati nomine in posterum appelletur, eiusque festum die duodecima Maii in locis et modis iure statutis quotannis celebrari possit. In nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti.

Quae vero per has Litteras statuimus, ea firma sint in perpetuum, contrariis quibuslibet non obstantibus. Magni aestimantes Beati amorem et humilem assiduumque ministerium maxime erga suos in Opere Dei sodales, iisdem et cunctis fidelibus exemplum eius commendamus.

Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die XXVII mensis Septembris, anno Domini MMXIV, Pontificatus Nostri secundo.

Petrus Card. Parolin

Secretarius Status

Loco + Plumbi

Prot. Secret. Status, n. 19.900


Sigue la traducción realizada por nosotros del original latino del Breve pontificio:Breve Apostólico

Se otorgan los honores propios de los beatos al venerable siervo de Dios ÁLVARO DEL PORTILLO Y DIEZ DE SOLLANO, obispo titular de Vita, prelado de la Prelatura de la Santa Cruz y Opus Dei.

FRANCISCO PAPA

Ad perpetuam rei memoriam.

«Regnare Christum volumus!», «¡Queremos que Cristo reine!». El anhelo más vehemente del venerable Álvaro del Portillo queda expresado en esta jaculatoria que escuchó de labios de san Josemaría Escrivá y escogió como lema de su escudo episcopal: deseaba poner a Cristo en la cumbre de todas las actividades humanas, mediante la santificación del trabajo y de las ocupaciones ordinarias.

La Iglesia constituye el germen y el principio del Reino de Cristo en la tierra (cfr. Concilio Vaticano II, Const. dogm. sobre la Iglesia Lumen gentium, n. 5), que alcanzará su plenitud sólo cuando llegue el día del Señor. Por eso, al repetir «regnare Christum volumus!», el venerable siervo de Dios Álvaro del Portillo manifestaba el deseo de contribuir con todas sus fuerzas a la edificación de la Iglesia sobre la sólida roca del Romano Pontífice, sucesor de Pedro, «supremo pastor y maestro de todos los fieles» (ibid., n. 25), esforzándose por encarnar a lo largo de su vida la enseñanza que había recibido del fundador del Opus Dei: «Omnes cum Petro ad Iesum per Mariam!».

Álvaro del Portillo nació en Madrid (España) el 11 de marzo de 1914, tercero de los ocho hijos de Ramón y Clementina, cristianos fervientes y matrimonio ejemplar. Obtuvo los grados académicos de ayudante de Obras Públicas, doctor en Ingeniería de Caminos, en Filosofía (sección de Historia) y en Derecho Canónico. El 7 de julio de 1935 se incorporó al Opus Dei, con el afán de vivir en plenitud la vocación cristiana, santificando su trabajo profesional y sus deberes ordinarios, y acercando a Dios a sus compañeros y a muchas otras almas.

Muy pronto se convirtió en la ayuda más firme para san Josemaría, y permaneció a su lado durante casi cuarenta años, como su colaborador en el gobierno y en el desarrollo apostólico del Opus Dei. El 25 de junio de 1944 fue ordenado sacerdote. En 1946 fijó su residencia en Roma. Su servicio a la Iglesia se manifestó también en la dedicación generosa a los encargos que le confió la Santa Sede, como consultor de varios organismos de la Curia Romana y, de manera particular, con su activa participación en los trabajos del Concilio Vaticano II. El 15 de septiembre de 1975 fue designado primer sucesor de san Josemaría. El 28 de noviembre de 1982, san Juan Pablo II erigió el Opus Dei en prelatura personal, compuesta por fieles laicos y sacerdotes seculares, y nombró al venerable siervo de Dios Álvaro del Portillo primer prelado de esa circunscripción eclesiástica. El 7 de diciembre de 1990 fue nombrado obispo titular de Vita y el 6 de enero de 1991 recibió la ordenación episcopal con la imposición de las manos del mismo Santo Pontífice en la basílica de San Pedro del Vaticano.

El Señor llamó a su presencia a este siervo suyo bueno y fiel en la madrugada del 23 de marzo de 1994, pocas horas después de regresar de una peregrinación a Tierra Santa, donde había visitado los lugares que Jesús Nuestro Señor recorrió en la tierra. Ese mismo día, san Juan Pablo II quiso rezar ante sus restos mortales, en la iglesia prelaticia de Santa María de la Paz.

La fama de santidad del venerable Álvaro del Portillo, ya ampliamente difundida en vida, alcanzó extensión universal después de su muerte. En el año 2004, nuestros venerables hermanos Camillo Ruini, cardenal Vicario de Roma, y Javier Echevarría, obispo titular de Cilibia, prelado del Opus Dei, iniciaron, ante el Tribunal del Vicariato de Roma y ante el Tribunal de la prelatura del Opus Dei, dos procesos instructorios —ambos igualmente principales— sobre la vida, virtudes y fama de santidad del siervo de Dios. Declarada la validez de esos procesos por la Congregación de las Causas de los Santos, en fecha 10 de febrero de 2012, el Congreso de los Consultores Teólogos respondió afirmativamente a la pregunta acerca del ejercicio heroico de las virtudes y la fama de santidad del siervo de Dios. Los cardenales y obispos, reunidos en la Sesión Ordinaria del 5 de junio de 2012, se pronunciaron en el mismo sentido. El 28 de junio de ese mismo año nuestro predecesor Benedicto XVI ordenó que se publicase el correspondiente decreto sobre lo que acabamos de exponer.

Durante los años 2008 y 2009, se instruyó en la Curia archidiocesana de Santiago de Chile el proceso sobre la curación presuntamente milagrosa de un niño, sucedida en el año 2003, que se atribuía a la intercesión del siervo de Dios. Cumplidos los trámites previstos por el derecho, el 18 de octubre de 2012 la Consulta Médica de la Congregación de las Causas de los Santos dictaminó que la curación era inexplicable según la ciencia médica actual; el Congreso Peculiar de los Consultores Teólogos —el 15 de diciembre de 2012— declaró que esa curación era obra de Dios y se debía a la intercesión de su siervo; y la Sesión Ordinaria de los padres cardenales y obispos —el 4 de junio de 2013— dio el mismo parecer afirmativo. Por estos motivos, el 5 de julio de 2013 ordenamos que la Congregación de las Causas de los Santos promulgase el decreto acerca del milagro y establecimos que el rito de la beatificación tuviera lugar en Madrid, el 27 de septiembre de 2014.

Hoy, en la ciudad citada, el venerable hermano cardenal Angelo Amato, prefecto de la Congregación de las Causas de los Santos, lee por mandato Nuestro el texto de la Carta Apostólica, con la que inscribimos entre los beatos al benerable siervo de Dios Álvaro del Portillo y Diez de Sollano:

Nos, acogiendo el deseo de nuestros hermanos Agostino Vallini, cardenal Vicario para la ciudad de Roma y Javier Echevarría Rodríguez, obispo titular de Cilibia, prelado del Opus Dei, así como de otros muchos hermanos en el episcopado, y de numerosos fieles, después de haber escuchado el parecer de la Congregación de las Causas de los Santos, con nuestra autoridad apostólica concedemos la facultad de que el venerable siervo de Dios Álvaro del Portillo y Diez de Sollano, obispo, prelado de la Prelatura de la Santa Cruz y Opus Dei, pastor según el Corazón de Jesús y servidor asiduo de la Iglesia, de ahora en adelante sea llamado beato, y se celebre su fiesta, cada año, el día 12 de mayo, en los lugares y en el modo establecidos por el derecho. En el nombre del Padre, y del Hijo, y del Espíritu Santo.

Lo que hemos decretado con la presente carta queremos que permanezca establemente ahora y en el futuro, no obstante cualquier cosa en contrario. Teniendo en gran aprecio el amor del beato y su ministerio humilde y constante, sobre todo con los miembros del Opus Dei, a éstos y a todos los fieles les proponemos su ejemplo.

Dado en Roma, junto a san Pedro, y sellado con el anillo del Pescador, el 27 de septiembre de 2014, año segundo de Nuestro Pontificado.

Por mandato del Sumo Pontífice

Pietro Card. Parolin

Secretario de Estado

L.+ S. Prot. Secret. de Estado, n. 19.900

Romana, n. 61, Julio-Diciembre 2015, p. 265-271.

Enviar a un amigo